چه زیبا سروده محمدعلی بهمنی در سوگ امام دلها :

زنده تر از تو کسی نیست چرا گریه کنیم
                                               مرگمان باد و مبادا که تو را گریه کنیم
هفت پشت عطش از نام زلالت لرزید
                                             ما که باشیم که در سوگ شما گریه کنیم
ما به جسم شهدا گریه نکردیم مگر 
                                               می توانیم به جان شهدا گریه کنیم
آسمانا همه ابریم گره خورده به هم
                                             سر به دامان کدام عقده گشا گریه کنیم ؟

نمیدونم اگه امام الان بودند باز هم عده ای این روز ها جرأت ابراز برخی نظرات رو داشتن یا نه  !!!
چقدر دلم برای امام تنگه ...

 

نوشته شده در چهارشنبه 88/3/13ساعت 9:50 عصر توسط راحیل نظرات ( ) | |