آسمان که گریه می‌کند،
انگار تو هم دلت می‌خواهد که ابر شوی و بباری…
بباری و پاک کنی، زنگار دل سیاهت را.

و وای بر آنی که آسمان دلش ابری نمی‌شود!
تا ببارد و بشوید؛
ببارد و پاک کند؛
ببارد و سبک شود،
همچون نسیم با طراوت لحظات پس از باران.

خدایا،
دلهایمان را بارانی کن…

نوشته شده در دوشنبه 90/8/23ساعت 1:22 عصر توسط راحیل نظرات ( ) | |